[۱۷] در جایی که مجرای واژَن دهانهٔ رحم را احاطه می‌کند، به چهار ناحیه پیوسته (فورنیکس‌های واژَنی) تقسیم می‌شود. اینها فورنیکس جلویی، فورنیکس پشتی، فورنیکس راست و فورنیکس چپ هستند.[۱۱][۱۲] فورنیکس پشتی نسبت به فورنیکس جلویی عمیق‌تر است.[۱۲]

این اشاره‌ها به این معناست که رابطه جنسی ممکن است منجر به آسیب، ضعف جنسی یا مردی‌زدایی و اخته شدن مرد شود. این داستان‌ها به‌طور مکرر به عنوان داستان‌های اخطارآمیز گفته می‌شد که در مورد خطرات زنان ناشناس هشدار می‌داد و برای جلوگیری از تجاوز روایت می‌شدند.[۲۳۳]

معادل رسمی آن در فارسی واژن است. برخی اوقات از واژگان مَهبَل یا فَرج هم استفاده می شود.

این صفحه آخرین‌بار در ۱۶ مارس ۲۰۲۵ ساعت ۱۱:۳۱ ویرایش شده است.

قرمزی یا ورم، خارش، حساسیت پوستی، درد و ترشحات بدبو از نشانه‌های بالانیت به‌شمار می‌رود.

Minimal women usually make the frequent slip-up of believing that they're urinating out in their vaginas. A lady's urethra is two inches long, although a man's is 10 inches lengthy. ↑ ۲۱۱٫۰ ۲۱۱٫۱

ترشحات واژَن عمدتاً از رحم، دهانهٔ رحم و لایه سلولی واژَن تولید می‌شوند، علاوه بر این، در هنگام تحریک جنسی، ترشحات واژَنی کوچکی از غده‌های بارتولین نیز تولید می‌شود.[۱۲]

واژن یا به عبارت دقیق تر ، ولوها و تمام اجزای کص آنها در اشکال ، اندازه ها و رنگ های مختلف وجود دارد. حتی بوهای مختلفی دارند. بسیاری از مردم نگرانند که دستگاه تناسلی آنها "طبیعی" به نظر نرسد ، اما در واقع هیچ غیرعادی وجود ندارد.

۱ ادبیات ۳.۲ هنر ۴ جستارهای وابسته ۵ منابع ۶ پیوند به بیرون تغییر وضعیت فهرست محتویات کس

همچنین درد واژن ممکن است به دلیل شرایط روحی مثل سابقه سو استفاده جنسی به وجود آید. 

این عارضهٔ پوستی بدون درد و خارش است و به‌صورت تک‌دانه یا گروه‌هایی با بیش از صد دانه دیده می‌شود.

ویکی‌کتاب دارای کتابی پیرامون موضوع عفونت قارچی و خارش واژن در زنان است

در حالی که در زمانهای قدیم، واژَن اغلب معادل (هم‌ساخت‌شناسی) «کیر» در نظر گرفته می‌شد، آناتومیست‌ها جالینوس[ض] (۲۰۰–۱۲۹ میلادی) و آندریاس وسالیوس[ط] (۱۵۶۴–۱۵۱۴) با توجه به اینکه اندام‌ها از نظر ساختاری یکسان هستند به جز واژَن که واژَن است، آن را به عنوان یکسان ساختاری در نظر می‌گرفتند، مطالعات آناتومی در قرن‌های بعدی نشان داد که «کلیتوریس» معادل «کیر» است.[۷۸][۲۲۰] تصور دیگر از واژَن این بود که ترشح مایعات واژَن می‌تواند درمان برخی از بیماری‌ها باشد یا آنها را تسکین دهد؛ روش‌های مختلفی در طول قرن‌ها برای تخلیه «بذر زن» یا «دانه‌های ماده» (از طریق روان‌کاری واژینال یا انزال زنانه) به عنوان درمانی برای «سفکتیو اکس سمینه رتنتو»[ظ] (خفگی رحم، به معنای "خفگی از بذر نگهداشته شده")، بیماری سبز و شاید هیستری زنانه استفاده می‌شد.

در صورت ریخته شدن منی در واژن، ممکن است تخمک زن با اسپرم‌های مرد آمیخته شده و زن، باردار شود.